"słońce i jej kwiaty" rupi kaur

 Autor: Rupi Kaur

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron: 256

Jakiś czas temu, pisa­łam, że robię sobie prze­rwy od kry­mi­na­łów i się­gam po inne książki, tym razem prze­szłam samą sie­bie i dzięki uprzej­mo­ści Wydaw­nic­twa Otwar­tego, mia­łam przy­jem­ność prze­czy­tać tomik poezji. Miło było sobie przy­po­mnieć czasy gdy poezja czę­ściej gościła w moim życiu. Jestem tym bar­dziej szczę­śliwa, gdyż tra­fi­łam na „słońce i jej kwiaty” Rupi Kaur.

Moje trzy słowa

„słońce i jej kwiaty” to drugi po „mleko i miód” tomik poezji Rupi Kaur. Autorka poru­sza w nim trudne kwe­stie więc wyda­wać by się mogło, że prze­kaz będzie ciężki w odbio­rze, nic bar­dziej myl­nego. Książka czyta się zadzi­wia­jąco lekko jak na zawartą w niej treść, jed­no­cze­śnie wiele z niej wyno­sząc. Ogrom­nym plu­sem w moim odczu­ciu są szkice, które zdo­bią nie­mal każdą stronę. Tomik podzie­lony został na pięć czę­ści zgod­nie z natu­ral­nym kołem życia roślin: więd­nię­cie, opa­da­nie, zapusz­cza­nie korzeni, wscho­dze­nie i roz­kwi­ta­nie. Każda z nich opo­wiada o innym aspek­cie kobie­cego życia, tak więc czy­ta­jąc momen­tami mia­łam wra­że­nie, że autorka wyraża moje wła­sne odczu­cia. Rupi po mistrzow­sku poka­zuje nam jak być silną, odważną i przede wszyst­kim jak poko­chać i zaak­cep­to­wać samą sie­bie, jed­no­cze­śnie nie zapo­mi­na­jąc o swo­ich korze­niach. Nie wszystko jed­nak przy­po­mina życie w bajce, poru­szone zostają tematy cięż­kie, takie jak ucieczka z kraju i trudne życie na obczyź­nie. Ten nie­po­zorny, acz­kol­wiek przy­jemny dla oka tomik poezji pobu­dza umysł do reflek­sji nad tym co w życiu naprawdę ważne.

Za możliwość zrecenzowania tomiku, dziękuję: