"Trupia Farma" Bill Bass

Autor: Bill Bass

Wydaw­nic­two: Znak

Liczba stron: 344

Książka, która wywo­łała burzę, na początku przy­znam nie wiem o co cho­dziło, dużo osób pisało, że spo­dzie­wali się kry­mi­nału, że ich zanu­dziła. Zasta­na­wia­łam się: ale jak można książkę naukową pomy­lić z kry­mi­na­łem??? Teraz już wiem, że więk­szość „Tru­pią Farmę” Billa Bassa myliła z książką o tym samym tytule, którą napi­sała Patri­cia Corn­well. Jej książka rze­czy­wi­ście jest kry­mi­na­łem na pod­sta­wie badań na praw­dzi­wej Tru­piej Far­mie. Ja jed­nak kupi­łam książkę Billa Bassa z czy­stej cie­ka­wo­ści na temat antro­po­logii.

Boha­ter

Bill Bass – antro­po­log sądowy, roz­wi­ja­jący w sobie i ota­cza­ją­cych go ludziach miłość do dzie­dziny nauki jaką jest antro­po­lo­gia. Zało­ży­ciel Tru­piej Farmy.

O czym jest książka?

„Zapraszamy w leśne ostępy Tennessee. Na niewielkim obszarze leżą tu ludzkie zwłoki: zakopane w ziemi lub zanurzone w wodzie, zatopione w bagnach oraz ukryte w bagażnikach samochodów. To słynna Trupia Farma, wyjątkowy projekt naukowy Billa Bassa, który bada, co dzieje się z ludzkimi ciałami po śmierci, gdy natura bierze sprawy w swoje ręce.

Jak blisko trzeba być rozkładającego się ciała, żeby je poczuć?

Gdzie ciało rozkłada się dłużej: w ciężarówce czy na tylnym siedzeniu samochodu?

W jaki sposób ślady małych owadów przyczyniły się do wysłania na krzesło elektryczne pewnego „morderczego” staruszka?”

Moje trzy słowa

Mimo ogól­nie złej opi­nii, posta­no­wi­łam kupić „Tru­pią Farmę” i na wła­snej skó­rze prze­ko­nać się czy jest aż tak zła jak ją opi­sy­wano. Teraz cie­szę się, że jed­nak nie ule­głam powszech­nej opi­nii. Dla mnie książka bar­dzo dobra, faj­nie opi­sane poczy­na­nia i postępy w dzie­dzi­nie antro­po­lo­gii. Suk­cesy jakie udało się osią­gnąć ale i porażki jaką nie­wąt­pli­wie był błąd w oce­nie czasu zgonu o całe 113 lat. Czyta się ją ciężko ze względu na duże ilo­ści tek­stu na stro­nie i w moim przy­padku wzrok męczył się wie­czo­rem bar­dzo szybko.

Antro­po­lo­gia to fascy­nu­jąca nauka, a autor opi­sy­wał swoje życie zawo­dowe z nutą humoru, książka kipi cie­ka­wost­kami, począw­szy od cmen­ta­rzy Indian i ich życia poprzez to jak roz­po­znać do kogo należy dana kość lub szkie­let po schwy­ta­nie mor­dercy na pod­sta­wie spa­lo­nych szcząt­ków.

Wia­domo, że tego typu rze­czy nie są dla każ­dego bo na pewno nie jest to książka do czy­ta­nia przy cia­steczku ale ja jako zapa­lony czy­tel­nik kry­mi­na­łów pole­cam prze­czy­tać „Tru­pią Farmę”. Dla mnie była ona wej­ściem „od kuchni” do ksią­żek o cha­rak­te­rze kry­mi­na­li­stycz­nym.